Waldo Bastian bastian@kde.org &Philip.Rodrigues; &Philip.Rodrigues.mail; do napisania &kde; definiuje hierarchię systemu plików, która jest używana zarówno przez samo środowisko &kde;, jak i przez programy &kde;. Ogólnie rzecz biorąc, &kde; przechowuje wszystkie swoje pliki w drzewie katalogów o ustalonej strukturze. Domyślnie, &kde; używa dwóch drzew katalogów: Jednego na poziomie systemowym (na przykład /opt/kde3). Drugiego na poziomie użytkownika, w katalogu domowym użytkownika (zwykle ~/.trinity) Jako administrator możesz tworzyć dodatkowe drzewa. Takie dodatkowe drzewa mogą być używane do tworzenia profiles Na przykład &Linux; &SuSE; używa: $HOME/.trinity /opt/kde3. (Specyficzne dla &SuSE;, inne dystrybucje mogą używać /usr lub /usr/kde3) /etc/opt/kde3. (Zostało to dodane przez &SuSE;). Jeśli posiadasz zainstalowane narzędzie KIOSK Admin w wersji 0.7, lub późniejszej, możesz sprawdzić, które drzewa katalogów są wykorzystywane, komendą: kiosktool-tdedirs --check &kde; oraz programy &kde; szukają plików przeszukując wszystkie drzewa katalogów &kde;. Sprawdzanie następuje w kolejności według pierwszeństwa. Jeśli plik znajduje się w wielu drzewach, pierwszeństwo ma ostatnie drzewo. Zwykle drzewo położone w katalogu domowym użytkownika posiada najwyższe pierwszeństwo. Jest to także drzewo, do którego są zapisywane zmiany. Aby uzyskać informacje o typie &MIME; text/plain, przeszukiwane są następujące pliki: $HOME/.trinity/share/mimelnk/text/plain.desktop /opt/kde3/share/mimelnk/text/plain.desktop /etc/opt/kde3/share/mimelnk/text/plain.desktop Kiedy użytkownik dokonuje zmiany, jest ona zapisywana do $HOME/.trinity/share/mimelnk/text/plain.desktop Sytuacja wygląda nieco inaczej, jeśli chodzi o pliki konfiguracyjne. W momencie wystąpienia wielu plików konfiguracyjnych o tej samej nazwie w drzewach, ich zawartość zostaje połączona. Pierwszeństwo drzewa odgrywa tu rolę. Kiedy dwa pliki definiują ten sam klucz konfiguracji, plik o wyższym pierwszeństwie określa użytą dla niego wartość. Na przykład, jeśli istnieją następujące dwa pliki, z tą zawartością: $HOME/.trinity/share/config/foobar Color=red Shape=circle /etc/opt/kde3/share/config/foobar Color=blue Position=10,10 Pliki zostaną połączone i wynikiem będzie: Color=red Shape=circle Position=10,10 Zmienna środowiskowa Przykładowe ustawienie(a) Komentarz TDEHOME ~/.trinity TDEROOTHOME /root/.trinity Inna zmienna zabezpieczająca użytkownika root przed zapisaniem do $TDEHOME użytkownika po wykonaniu komendy su. TDEDIR /opt/kde3, /usr, /usr/kde3 Zależne od dystrybutora. Używane przez &kde; 2. Jeśli nie określone, wraca do domyślnych ustawień określonych podczas kompilacji. TDEDIRS /opt/kde3, /usr, /usr/kde3 Nowość w &kde;3. Może określać wiele miejsc położenia, oddzielonych dwukropkiem. Kiedy nie jest ustawiona, wraca do wartości $TDEDIR Nie trzeba ustawiać, domyślna wartość świetnie działa. Uruchamiasz &kde;2 zamiennie z &kde;3? Ustaw $TDEDIR na &kde; 2, a $TDEDIRS na &kde; 3. Osoba z personelu uczelnianego mogłaby mieć następujące ustawienia: TDEHOME='~/.trinity3' TDEROOTHOME='/root/.trinity3' TDEDIRS='/opt/kde_staff:/opt/kde3' W poprzednim przykładzie /opt/kde_staff zawierało dodatkowe ustawienia i programy dla osób z personelu. Profile użytkownika pozwalają na dodanie tego katalogu tylko i wyłącznie dla określonych użytkowników. Dodaj do /etc/tderc: [Directories-staff] prefixes=/opt/kde_staff Tworzy to profil o nazwie staff, co dodaje drzewo katalogów /opt/kde_staff. (Zwróć uwagę, że &Linux; &SuSE; używa nazwy pliku /etc/kde3rc zamiast /etc/tderc. Kiedy już mamy nazwany profil, może on zostać przypisany do użytkowników. Aby przypisać profile do użytkowników, w pliku /etc/tderc powinien być określony plik przypisania: [Directories] userProfileMapFile=/etc/kde-user-profile Teraz mamy możliwość przypisania profilu na podstawie nazwy użytkownika, lub grupy uniksowej, do której on należy. Aby przypisać profil staff do wszystkich użytkowników, którzy są członkami uniksowej grupy staff_members, dodarj do /etc/kde-user-profile: [General] groups=staff_members [Groups] staff_members=staff Można również przypisać profil pojedynczemu użytkownikowi: [Users] bastian=staff Każde drzewo katalogów wykorzystywane przez &kde; posiada ustaloną strukturę katalogów. Jednakże katalogi nieistotne z punktu widzenia danego drzewa, lub po prostu niewykorzystywane, mogą nie zostać dołączone. Na przykład katalogi używane dla plików tymczasowych można zwykle znaleźć w $TDEHOME, ale nie w żadnym innym drzewie. Katalogi zależne od architektury (system operacyjny i typ procesora): bin Używane dla plików wykonywalnych &kde;. lib Używane dla bibliotek &kde;. lib/kde3 Katalog zawierający składniki, wtyczki i inne wczytywalne obiekty czasu wykonania używane przez programy &kde;3.x. Współdzielone: niezależne od architektury, mogą być wspólnie wykorzystywane przez różne architektury. share/applnk .desktop pliki dla menu &kde; (przestarzałe) share/applications .desktop pliki dla menu &kde; (od &kde; 3.2) share/apps Zawiera pliki danych specyficzne dla programów. Każdy program posiada tutaj swój podkatalog do przechowywania dodatkowych plików danych. share/config Pliki konfiguracyjne. Zwykle posiadają nazwy pochodzące od programów, do których należą, z dodanymi literami rc. Wyjątkowym przypadkiem jest kdeglobals. Ten plik jest czytany przez wszystkie programy &kde;. share/config/session Katalog używany przy zarządzaniu sesjami i zwykle dostępny tylko pod $TDEHOME. Pod koniec sesji programy &kde; zapisują tu swój stan. Nazwy plików składają się z nazwy programu z dołożonym numerem. ksmserver zarządzający sesjami przechowuje odniesienia do tych numerów podczas zapisywania sesji w ksmserverrc. share/doc/HTML Katalog zawierający dokumentację dla programów &kde;. Dokumentacja jest sklasyfikowana zgodnie z językiem i programem, do którego należy. Zwykle mogą tu być znalezione co najmniej dwa pliki: index.docbook, który zawiera dokumentację w niesformatowanym formacie DocBook i index.cache.bz2, który zawiera tą samą dokumentację sformatowaną jako &HTML; spakowany bzip2. Wersja &HTML; jest wykorzystywana przez &khelpcenter-biernik;. W przypadku braku wersji &HTML; zostanie ona wygenerowana przez &khelpcenter-biernik; z wersji DocBook, ale jest to czasochłonny proces. share/icons W tym katalogu są przechowywane ikony. Są one poklasyfikowane wg motywu, wymiarów i kategorii użycia. share/mimelnk W tym katalogu,.desktop są przechowywane pliki opisujące typy &MIME;. &kde; używa typów &MIME; do zidentyfikowania typu pliku. share/services Ten katalog zawiera pliki .desktop określające usługi. Usługi są jak programy, ale zwykle są uruchamiane przez inne programy zamiast przez użytkownika. Nie pojawiają się one w menu &kde;. share/servicetypes Ten katalog zawiera pliki .desktop określające typy usług. Typy usług zwykle reprezentują pewien interfejs programistyczny. Programy i serwisy zawierają w w swoich plikach >.desktop typy serwisów, które udostępniają. share/sounds Katalog zawierający pliki dźwiękowe. share/templates Ten katalog zawiera szablony do tworzenia plików różnych typów. Szablon składa się z pliku .desktop, który opisuje plik i zawiera odniesienie do pliku w podkatalogu .source. Szablony w tym katalogu pojawiają się w menu Create New, dostępnym na pulpicie i w przeglądarce. Kiedy użytkownik wybiera szablon z menu, jego źródło jest kopiowane. share/wallpapers Ten katalog zawiera obrazki mogące zostać użyte jako obrazki tła. Istnieją trzy katalogi specyficzne dla komputera; są one zwykle dowiązane symbolicznie do innych lokalizacji. Jeżeli katalogi jeszcze nie istnieją, następujące dowiązania symboliczne i katalogi zostaną utworzone z użyciem narzędzia lnusertemp: $TDEHOME/socket-$HOSTNAME Zwykle /tmp/tdesocket-$USER/, jest to używane przez różnorodne gniazda uniksowe. $TDEHOME/tmp-$HOSTNAME Zwykle /tmp/tde-$USER/, używane dla plików tymczasowych. $TDEHOME/cache-$HOSTNAME Zwykle /var/tmp/tdecache-$USER/, używane dla plików pamięci podręcznej. Ponieważ zarówno /tmp jak i /var/tmp są zapisywalne przez wszystkich użytkowników, istnieje możliwość, że jeden z powyższych katalogów już istnieje, ale jego właścicielem jest inny użytkownik. W takim wypadku narzędzie lnusertemp stworzy nowy katalog z alternatywną nazwą i utworzy dowiązanie właśnie do niego. &kde; używa prostego, tekstowo-zorientowanego formatu plików dla wszystkich swoich plików konfiguracyjnych. Składa się on z par klucz-wartość, które są umieszczone w grupach. Wszystkie pliki konfiguracyjne &kde; używają kodowania UTF-8 dla tekstu spoza zakresu ASCII. Początek grupy jest oznaczony nazwą grupy umieszczoną w nawiasach kwadratowych. Wszystkie kolejne wpisy klucz-wartość należą do tej grupy. Koniec grupy ma miejsce po napotkaniu początku innej grupy, lub po osiągnięciu końca pliku. Wpisy na początku pliku, nie poprzedzone nazwą grupy, należą do grupy domyślnej. Następujący przykład pokazuje plik konfiguracyjny składający się z dwóch grup. Pierwsza grupa zawiera klucze LargeCursor i SingleClick, a druga grupa Pokazuj ukryte pliki i Sortuj wg: [KDE] LargeCursor=false SingleClick=true [KFileDialog Settings] Pokazuj ukryte pliki=false Sortuj wg=Name Na wpisy (pozycje) w grupie składają się klucze i wartości oddzielone znakiem równości. Klucz może zawierać spacje i mogą za nim być umieszczone opcje w nawiasach kwadratowych. Część wpisu po znaku równości jest wartością wpisu. Wszystkie białe znaki otaczające znak równości są ignorowane, tak jak kończące wpis białe znaki. Bardziej treściwie, format ma postać: pozycja=wartość Jeśli oczekuje się, że wartość będzie zawierać na początku, lub na końcu spację, może to zostać osiągnięte przez użycie znaku odwrotnego ukośnika (backslash) z następującą po nim literą s. Istnieje wiele innych kodów z odwróconym ukośnikiem, oto kompletna lista: \s może być użyty jako spacja \t może być użyty do dołączenia znaku tabulacji \r dla znaku powrotu karetki \n dla znaku wysunięcia linii (nowa linia) \\ do dołączenia samego znaku odwróconego ukośnika W następującym przykładzie wartość wpisu Nagłówek rozpoczyna się dwoma spacjami, podczas gdy wpis Opis zawiera trzy linie tekstu. Znaki nowej linii w notacji z odwrotnym ukośnikiem są używane do oddzielenia odrębnych linii. [Preview Image] Nagłówek=\s My Caption Opis=This is\na very long\ndescription. Puste linie w plikach konfiguracyjnych są ignorowane, podobnie jak linie rozpoczynające się znakiem #. Znak ten może być używany dla dodania komentarzy do plików konfiguracyjnych. Trzeba zauważyć, że podczas uaktualniania przez program &kde; plików konfiguracyjnych komentarze nie są zachowywane. W podkatalogach share/config różnych drzew katalogów &kde; może istnieć wiele plików konfiguracyjnych o tej samej nazwie. W takim wypadku informacja z nich wszystkich jest łączona klucz po kluczu. Jeśli taki sam klucz w pewnej grupie jest zdefiniowany w więcej, niż jednym miejscu, to zostanie użyta wartość przeczytana z drzewa katalogów z najwyższym pierwszeństwem. Pliki konfiguracyjne spod $TDEHOME zawsze są nadrzędne w stosunku do innych. Kiedy klucz zdefiniowano wiele razy w pojedynczym pliku, użyta zostanie wartość ostatniego wpisu. Jeśli $HOME/.trinity/share/config/foobar zawiera: [MyGroup] Color=red Shape=circle , a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera [MyGroup] Color=blue Position=10,10 wynikiem połączenia będzie: [MyGroup] Color=red Shape=circle Position=10,10 Jeśli $HOME/.trinity/share/config/foobar zawiera [MyGroup] Color=red Shape=circle [MyGroup] Color=green , /opt/kde_staff/share/config/foobar zawiera [MyGroup] Color=purple Position=20,20 , a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera [MyGroup] Color=blue Position=10,10 rezultatem połączenia będzie: [MyGroup] Color=green Shape=circle Position=20,20 Aby zabezpieczyć użytkowników przed nadpisaniem domyślnych ustawień, mogą one zostać oznaczone jako niezmienne. Może to być określone indywidualnie, dla grupy, lub dla pliku. Pojedynczy wpis może zostać zablokowany przez dodanie [$i] za kluczem, np.: Color[$i]=blue Grupa wpisów może zostać zablokowana przez umieszczenie [$i] za nazwą grupy, np.: [MyGroup][$i] Aby zabezpieczyć cały plik, powinien on rozpoczynać się [$i] w pojedynczej linii, np.: [$i] Jeśli $HOME/.trinity/share/config/foobar zawiera: [MyGroup] Color=red Shape=circle , a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera: [MyGroup][$i] Color=blue Position=10,10 w wyniku otrzyma się: [MyGroup] Color=blue Position=10,10 Jeśli $HOME/.trinity/share/config/foobar zawiera: [MyGroup] Color=red Shape=circle , /opt/kde_staff/share/config/foobar zawiera [MyGroup] Color=purple Shape=rectangle , a /etc/opt/kde3/share/config/foobar zawiera [MyGroup][$i] Color=blue Position=10,10 rezultatem będzie [MyGroup] Color=purple Shape=rectangle Position=10,10 Tak zwane rozszerzanie w powłoce może zostać użyte dla zapewnienia bardziej dynamicznych wartości domyślnych. Z rozszerzaniem wartość klucza konfiguracyjnego może być skonstruowana z wartości zmiennej środowiskowej, lub z wyjścia polecenia powłoki. Dla włączenia rozszerzania w powłoce dla wpisu w konfiguracji, po kluczu musi wystąpić [$e]. Normalnie rozszerzona forma zostaje zapisana do pliku konfiguracji użytkownika po pierwszym użyciu. Aby tego uniknąć, zaleca się zablokować wpis konfiguracji używając [$ie]. Użytkownik naturalnie nie ma później możliwości jego zmiany. W następującym przykładzie wartość wpisu Host jest określona przez wynik działania programu hostname. Ustawienie to zostało również zablokowane, żeby upewnić się, że zawsze jest określane dynamicznie. Wartość wpisu Email jest określona przez wypełnienie wartości zmiennych środowiskowych $USER i $HOST. Kiedy joe jest zalogowany do joes_host, da to w sumie wartość joe@joes_host. Ustawienie nie zostało zablokowane. [Mail Settings] Host[$ie]=$(hostname) Email[$e]=${USER}@${HOST} Większość wpisów konfiguracyjnych może być indeksowana kodem języka. W takim wypadku język, który został wybrany przez użytkownika do użycia na pulpicie, będzie również użyty do odnalezienia wartości klucza. W wypadku wybrania domyślnego języka (angloamerykański), lub kiedy nie ma indeksu odpowiadającego wybranemu językowi, zostanie użyty wpis bez indeksu. W następującym przykładzie wartość wpisu Caption zależy od języka. Kiedy użytkownik wybierze jako język francuski (kod języka fr) wartość wpisu będzie równa Ma Légende. W każdym innym wypadku zostanie użyta wartość My Caption. [Preview Image] Caption=My Caption Caption[fr]=Ma Légende W tym przykładzie wartość wpisu Caption zależy od języka. Kiedy użytkownik wybierze jako język francuski (kod języka fr) wartość wpisu będzie równa Ma Légende. W każdym innym wypadku zostanie użyta wartość My Caption. [Preview Image] Caption=My Caption Caption[fr]=Ma Légende Ogólnie rzecz biorąc wpisy, które mogą się pojawić w pliku konfiguracyjnym, nie są udokumentowane. Od &kde; 3.2 rozpoczął się proces mający na celu zmianę tego. W In $TDEDIR/share/config.kcfg można znaleźć pliki, które zapewniają formalny opis możliwych wpisów w pliku konfiguracyjnym. Są one używane przez nowy Edytor konfiguracji &kde; kiedy jest to możliwe. Oto przykładowy plik konfiguracyjny &XML;: <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <!DOCTYPE kcfg SYSTEM "http://www.kde.org/standards/kcfg/1.0/kcfg.dtd"> <kcfg> <kcfgfile name="korganizerrc"/> <group name="General"> <entry type="Bool" key="Auto Save"> <label>Enable automatic saving of calendar</label> <default>true</default> </entry> <entry type="Int" key="Auto Save Interval"> <default>10</default> </entry> </group> </kcfg> Ma to taki sam efekt, jak: [General] Auto Save=false Auto Save Interval=25 Zawsze działa jako użytkownik root! Używa $TDEDIR/share/config/tdmrc i /etc/X11/xdm/Xservers. Ten drugi plik zawiera wpisy takie jak: :0 local /usr/X11R6/bin/X :0 vt07 Istotne pliki startowe to również: Sekcja [X-*-Core] w tdmrc Ustawienia - /etc/X11/xdm/Xsetup Użytkownik wpisuje nazwę użytkownika i hasło Przy starcie - /etc/X11/xdm/Xstartup - przygotowanie jako root Sesja - /etc/X11/xdm/Xsession - uruchamia sesję jako użytkownik = dla sesji KDE: kde, lub starttde = Jeśli obecne ~/.xsession, lub ~/.xinitrc Kasowanie - /etc/X11/xdm/Xreset - po zakończeniu sesji Sekwencja startowa &kde; rozpoczyna się skryptem starttde. W większości wypadków skrypt ten zostaje uruchomiony z menedżera wyświetlania (&tdm;) po potwierdzeniu tożsamości użytkownika. W skrypcie starttde znajdują się dwie bardzo ważne linie: LD_BIND_NOW=true tdeinit +kcminit +knotify and kwrapper ksmserver $TDEWM Pierwsza linia uruchamia proces nadrzędny tdeinit. Jest on używany do uruchamiania wszystkich innych procesów &kde;. Można go obejrzeć w wyniku działania polecenia ps aux jako tdeinit: Running.... Argumenty po tdeinit to nazwy dodatkowych procesów do uruchomienia. + oznacza, że tdeinit ma poczekać aż proces zostanie zakończony. tdeinit uruchamia również dcopserver, tdelauncher i kded. Druga z linii prosi tdeinit o wystartowanie procesu menedżera sesji ksmserver. Menedżer sesji określa czas jej życia. W momencie zakończenia tego procesu użytkownik zostaje wylogowany. Wszystkie procesy drugoplanowe &kde; są uruchamiane dla danego użytkownika - w przeciwieństwie do demonów systemowych nie są współdzielone pomiędzy użytkownikami. Oprócz tego, że są unikalne dla użytkownika, są również unikalne dla danego ekranu X-serwera. Procesami tymi są: dcopserver Komunikacja pulpitu kded Generyczny demon usług. Uruchamia uaktualnianie bazy danych Sycoca, jeśli jest taka potrzeba kcminit Usługa inicjalizacji Więcej informacji w . tdelauncher Uruchamianie programu (to nie jest okienko &Alt;F2 !) Więcej informacji w . knotify Powiadamianie użytkownika. Więcej informacji w . ksmserver Zarządzanie sesją Więcej informacji w . tdeinit jest używany do uruchomienia wszystkich innych programów &kde;.tdeinit może uruchamiać normalne programy binarne, jak również wczytywalne moduły tdeinit (KLM-y). KLM-y pracują tak jak zwykłe programy binarne, ale mogą być uruchomione w bardziej efektywny sposób. KLM-y żyją w $TDEDIR/lib/kde3 Ale minusem jest to, że programy uruchomione w ten sposób pojawiają się na wyjściu programów top i ps jako tdeinit. Należy użyć top -c, lub ps aux, żeby zobaczyć właściwą nazwę programu: %ps aux waba 23184 0.2 2.1 23428 11124 ? S 21:41 0:00 tdeinit: Running... waba 23187 0.1 2.1 23200 11124 ? S 21:41 0:00 tdeinit: dcopserver --nosid waba 23189 0.2 2.4 25136 12496 ? S 21:41 0:00 tdeinit: tdelauncher waba 23192 0.7 2.8 25596 14772 ? S 21:41 0:00 tdeinit: kded waba 23203 0.8 3.4 31516 17892 ? S 21:41 0:00 tdeinit: knotify tdeinit: Running... oznacza nadrzędny proces tdeinit. Inne wyświetlone procesy to programy uruchomione jako KLM-y. Kiedy tdeinit uruchamia się po raz pierwszy, uruchamia również dcopserver, tdelauncher, kded, jak również jakiekolwiek dodatkowe programy określone w linii poleceń w skrypcie starttde, zwykle kcminit i knotify. dcopserver to demon, który dostarcza ułatwienia dla komunikacji międzyprocesowej (&DCOP;) dla wszystkich programów &kde;. Ułatwienia te są dostępne z powłoki poprzez narzędzie linii poleceń dcop. &DCOP; jest istotny dla wszystkich programów &kde;. Kilka powiązanych plików: $HOME/.DCOPserver_$HOSTNAME_$DISPLAY np. .DCOPserver_linux__0. Kontrolowany przez $DCOPAUTHORITY /tmp/.ICE-unix/dcoppid-number Np. dcop7634-1069677856. Plik, na który wskazuje powyższy plik DCOPserver. $HOME/.ICEauthority Informacje na temat autoryzacji kontrolowane przez $ICEAUTHORITY kcminit wywołuje usługi inicjalizacyjne podczas startu. Usługi inicjalizacyjne są określone w plikach .desktop programów lub usług przez linię X-TDE-Init: [Desktop Entry] Encoding=UTF-8 Exec=tdecmshell energy Icon=energy_star Type=Application X-TDE-Library=energy X-TDE-Init=energy Usługi inicjalizacyjne są zwykle używane dla inicjalizacji sprzętu opartej o ustawienia określone dla użytkownika. kcminit --list może być użyty dla pokazania wszystkich usług inicjalizacyjnych, kcminit service może zostać wykorzystany do wykonania określonego serwisu. Może to być użyteczne podczas namierzania problemów ze startem. tdelauncher jest demonem odpowiedzialnym za aktywację usług w obrębie &kde;. Działa w ścisłym powiązaniu z procesem nadrzędnym tdeinit, żeby wystartować nowe procesy. Programy &kde;, żeby uruchomić nowe programy lub usługi, komunikują się poprzez &DCOP; z demonem tdelauncher. Najlepiej znany dzięki komunikatowi błędu: TDELauncher nie jest osiągalny z poziomu DCOP , który albo oznacza poważny problem z dcopserver, albo że tdelauncher uległ awarii. tdelauncher może być ponownie uruchomiony przez uruchomienie tdeinit z okna konsoli. Upewnij się, że $HOME, $DISPLAY i różne $TDEDIR(S) są ustawione poprawnie, kiedy coś takiego robisz! Podstawowym zadaniem knotify jest przekazywanie powiadomień dźwiękowych do serwera dźwięku, zapewnia on również alternatywne metody powiadomień. ksmserver jest menedżerem sesji &kde;. Podczas startu menedżer sesji uruchamia programy samostartujące i przywraca programy z poprzedniej sesji. Samostartujące programy są określone przez pliki .desktop w katalogu $TDEDIR/share/autostart. Ich automatyczne wystartowanie (lub nie) może zostać określone warunkowo na podstawie wpisu konfiguracyjnego określonego przez wpis X-TDE-autostart-condition w pliku .desktop. Na przykład plik ktip.desktop zawiera: X-TDE-autostart-condition=ktiprc:TipOfDay:RunOnStart:true Oznacza to, że plik konfiguracyjny ktiprc jest sprawdzany pod kątem wystąpienia wpisu RunOnStart w sekcji [TipOfDay]. W wypadku nie znalezienia takiego wpisu, zostaje przyjęta wartość wartość true (prawda), która oznacza, że ktip jest jednym z programów przeznaczonych do automatycznego uruchomienia. Niektóre z programów uruchamianych automatycznie przez ksmserver to: kdesktop Pulpit &kde; &kicker; Panel &kde; ktip Program porad dnia kwrited Narzędzie do otrzymywania wiadomości systemowych przesyłanych do użytkownika &klipper; Narzędzie schowka dokujące się na panelu kalarm Narzędzie przypominające o nadchodzących zdarzeniach i spotkaniach kdesktop kolejno automatycznie uruchamia programy umieszczone w $TDEHOME/Autostart. kdesktop automatycznie otworzy dowolne pliki znajdujące się w tym katalogu, włączając dokumenty, pliki binarne, lub programy w formie plików .desktop. Menedżer sesji &kde; przywraca również jedną z poprzednich sesji. Sesja zawiera zbiór programów, jak również określone dla programu dane, które odzwierciedlają stan programu występujący w momencie zapisu sesji. Sesje przechowywane są pliku konfiguracyjnym ksmserverrc, który zawiera odniesienia do informacji na temat stanu specyficznego dla programu. Stan ten jest zapisywany w $TDEHOME/share/config/session. Informacja o stanie &twin; zawiera położenie okien programu wszystkich innych programów w sesji. Kilka przykładowych zmiennych środowiskowych wykorzystywanych przez &kde;: $TDEDIR Musi być ustawiony, jeśli nie ustawiono TDEDIRS i powinien wskazywać na katalog główny drzewa instalacyjnego &kde;. Umożliwia &kde; odnalezienie swoich danych, takich jak ikony, menu i biblioteki. $TDEDIRS Nadpisuje TDEDIR i umożliwia określenie wielu katalogów, w których &kde; szuka swoich danych. Użyteczne, jeśli chce, lub musi się mieć zainstalowane niektóre programy w innym prefiksie, niż reszta &kde;. $TDEHOMEJeśli nie ustawione, &kde; używa ~/.trinity jako katalogu, w którym przechowywane są prywatne dane. $TDEROOTHOMEJeśli nie ustawione, &kde; używa ~root/.trinity jako katalogu dla danych prywatnych użytkownika root. Zostało wprowadzone, żeby zabezpieczyć &kde; przed przypadkowym nadpisaniem danych użytkownika z prawami roota, kiedy użytkownik uruchamia program &kde; po przełączeniu się poleceniem su na użytkownika root. $TDEWMJeśli zmienna środowiskowa TDEWM została ustawiona, wtedy jej wartość będzie użyta jako menedżer sesji &kde; wewnątrz skryptu starttde zamiast &twin;. $TDE_LANGNadpisuje konfigurację językową &kde;, np. TDE_LANG=fr kprogram & uruchamia program z francuskim tłumaczeniem, jeśli niezbędne pliki są zainstalowane. $TDE_MULTIHEADUstaw tą wartość na true, aby zaznaczyć, że &kde; działa na komputerze wieloekranowym. $TDE_FORK_SLAVES (Od &kde; 3.2.3) Ustaw tą zmienną, żeby utworzyć procesy podrzędne TDEIO bezpośrednio z procesu programu. Domyślnie procesy podrzędne TDEIO są uruchamiane za pomocą tdelauncher/tdeinit. Opcja użyteczna, jeśli proces podrzędny TDEIO powinien pracować w tym samym środowisku, co program. Tak może być w przypadku Clearcase. $TDE_HOME_READONLY Ustaw tą zmienną, aby zasygnalizować, że Twój katalog domowy został zamontowany w trybie tylko-do-odczytu. $TDE_NO_IPV6(Od &kde; 3.2.3) - ustaw tę zmienną, żeby wyłączyć wsparcie dla IPv6 i zapytania DNS IPv6. $TDE_IS_PRELINKED(Od &kde; 3.2) - ustaw tę zmienną, żeby zaznaczyć, że Twoje pliki binarne &kde; i biblioteki są wstępnie zlinkowane. Wyłączy to używanie tdeinit. $TDE_UTF8_FILENAMESJeśli ta zmienna środowiskowa jest ustawiona, &kde; przyjmuje, że wszystkie nazwy plików są zakodowane w UTF-8, niezależnie od aktualnych ustawień regionalnych C. $TDE_FULL_SESSION(Od &kde; 3.2) Automatycznie ustawiane na true przy starcie &kde;, używane np. przez &konqueror-biernik; w celu określenia, czy powinno się rozważyć pozostanie w pamięci podczas zamykania dla przyszłego wykorzystania. Jeśli nie ustawione, &konqueror; opuści pamięć po zamknięciu (np. &tdesu; tak robi, jest to również przydatne przy debugowaniu). $TDESYCOCAPozwala określić ścieżkę i nazwę wygenerowanego systemowego pliku konfiguracji pamięci podręcznej &kde;. $TDETMPPozwala określić inną, niż /tmp ścieżkę, w której &kde; przechowuje swoje pliki tymczasowe. $TDEVARTMPPozwala określić inną, niż /var/tmp ścieżkę, w której &kde; przechowuje swoje zmieniające się pliki. $XDG_DATA_HOME(Od &kde; 3.2) Definiuje katalog bazowy, względem którego powinny być przechowywane specyficzne dla użytkownika dane. Domyślnie to $HOME/.local/share $XDG_DATA_DIRS(Od &kde; 3.2) Określa uporządkowany według preferencji zbiór bazowych katalogów do przeszukania plików danych w uzupełnieniu do katalogu bazowego $XDG_DATA_HOME. Domyślna wartość to /usr/local/share/:/usr/share/ &kde; dodaje również położenia z $TDEDIRS i profili. Używane dla .desktop i plików menu .directory. Pliki .desktop spod $XDG_DATA_DIRS/applications. Pliki .directory spod $XDG_DATA_DIRS/desktop-directories $XDG_CONFIG_HOME(&kde; 3.2) - Definiuje katalog bazowy, względem którego powinny być przechowywane określone dla użytkownika pliki konfiguracyjne. Domyślna wartość to $HOME/.config. $XDG_CONFIG_DIRS(&kde; 3.2) Określa uporządkowany według preferencji zbiór bazowych katalogów do przeszukania plików konfiguracyjnych w uzupełnieniu do katalogu bazowego $XDG_CONFIG_HOME. Domyślna wartość to /etc/xdg. &kde; dodaje również położenia z $TDEDIRS i profili. Używane dla opisów .menu w $XDG_CONFIG_DIRS/menus. tdeinit jest używany do uruchomienia wszystkich innych programów &kde;.tdeinit może uruchamiać normalne programy binarne, jak również ładowalne moduły tdeinit (KLM-y). KLM-y pracują tak jak zwykłe programy binarne, ale mogą być uruchomione w bardziej efektywny sposób. KLM-y znajdują się w katalogu $TDEDIR/lib/kde3 Ale minusem jest to, że programy uruchomione w ten sposób pojawiają się na wyjściu programów top i ps jako tdeinit. Należy użyć top -c, lub ps aux, żeby zobaczyć właściwą nazwę programu: % ps aux | grep bastian bastian 26061 0.0 2.2 24284 11492 ? S 21:27 0:00 tdeinit: Running... bastian 26064 0.0 2.2 24036 11524 ? S 21:27 0:00 tdeinit: dcopserver bastian 26066 0.1 2.5 26056 12988 ? S 21:27 0:00 tdeinit: tdelauncher bastian 26069 0.4 3.2 27356 16744 ? S 21:27 0:00 tdeinit: kded bastian 26161 0.2 2.7 25344 14096 ? S 21:27 0:00 tdeinit: ksmserver bastian 26179 1.1 3.4 29716 17812 ? S 21:27 0:00 tdeinit: kicker bastian 26192 0.4 3.0 26776 15452 ? S 21:27 0:00 tdeinit: klipper bastian 26195 1.0 3.5 29200 18368 ? S 21:27 0:00 tdeinit: kdesktop Jak być może już wiesz, ma to inny efekt uboczny w postaci trudności w zabiciu procesu sprawiającego kłopoty: % killall kdesktop kdesktop: no process killed Może najść Cię pokusa użycia polecenia killall tdeinit, ale zabicie wszystkich procesów tdeinit spowoduje zamknięcie całego &kde;. Czyli - totalna zagłada! Są na to dwa proste sposoby: % tdekillall kdesktop lub stare dobre % kill 26195 tdekillall jest częścią pakietu &kde; SDK. &kde; używa licznych typów ikon: Dokumenty Odnośniki do stron www (z użyciem pliku .desktop) Odnośniki do programów (z użyciem pliku .desktop) Urządzenia - dyski, partycje i peryferia: Kategorycznie z użyciem pliku .desktop Automatycznie przez io-slave dla devices:// Specyficzne dla dystrybutora (np. Mój komputer w &SuSE;) Odnośniki do stron www przy użyciu pliku .desktop: Utwórz nowePlikSkrót do adresu (URL). Zmień ikonkę przy pomocy okienka Właściwości. Wynikowy plik.desktop: [Desktop Entry] Encoding=UTF-8 Icon=/opt/kde3/share/apps/kdesktop/pics/ksslogo.png Type=Link URL=http://www.kde.org/ Dowiązania do programów przy użyciu pliku .desktop: Utwórz nowePlikSkrót do programu. Samemu trzeba określić szczegóły. Przeciągnij z menu &kde;: Skopiuj, lub utwórz dowiązanie, o wiele prostsze [Desktop Entry] Encoding=UTF-8 GenericName=IRC Client GenericName[af]=Irc Kliët GenericName[de]=IRC Programm ... GenericName[zu]=Umthengi we IRC SwallowExec= Name=KSirc Name[af]=Ksirc Name[de]=KSirc ... Do wielokrotnego wykorzystania Przetłumaczony ogólny opis, nie używany na pulpicie Odziedziczone, można usunąć Przetłumaczona nazwa, taka, jaka pojawi się na pulpicie Ikony na pulpicie ... Name[zu]=Ksirc MimeType= Exec=ksirc %i %m Icon=ksirc TerminalOptions= Path= Type=Application Terminal=0 X-TDE-StartupNotify=true X-DCOP-ServiceType=Multi Categories=Qt;TDE;Network Wspierane typy &MIME;, nie używane na pulpicie Linia komend do wykonania Ikona, z motywu, lub pełna ścieżka Używane tylko wtedy, gdy potrzebny jest terminal Katalog roboczy dla polecenia Więcej dla wielokrotnego wykorzystania Użyj, gdy potrzebujesz terminala, program działa w trybie tekstowym Pokaż skaczący kursor, wyłącz, gdy nie działa. Program uruchomił się poprawnie? Usuń, jeśli to nie działa Kategorie menu &kde;, nie używane na pulpicie Po samym poleceniu może występować wiele miejsc, które zostaną zastąpione właściwymi wartościami, kiedy właściwy program jest uruchamiany: %f Pojedyncza nazwa pliku; używana podczas upuszczania pliku na ikonę, lub z powiązaniami pliku. %F Lista plików; do użycia przy programach, które mogą naraz otwierać wiele plików. %u Pojedynczy &URL;: jeśli program może sam obsłużyć &URL;-e, np. &FTP;, lub &HTTP;, w przeciwnym wypadku &kde;. %U Lista &URL;-i; ściągnie najpierw plik, a do programu przekaże jego lokalną kopię(!!!) %d Katalog pliku do otwarcia; użyteczne, gdy program potrzebuje mieć plik w bieżącym katalogu roboczym. %D Lista katalogów, niezbyt praktyczna. %i Ikona; opcja --icon; program &kde; użyje ikony z linii Icon= w pasku zadań. %m Mini-ikona - odziedziczone. %c Nagłówek; opcja --caption; program użyje nazwy z linii Name= na pasku zadań. Przykłady: Exec linia Polecenie wykonano ksirc %iksirc --icon ksirc cd %d; kedit $(basename %f)cd /tmp; kedit file.txt Dowiązania do urządzeń z wykorzystaniem pliku .desktop: Utwórz nowe -> Urządzenie Istnieje wiele miejsc do zdefiniowania ikon pulpitu: ~/Desktop: kopiowany z /etc/skel/Desktop $TDEDIR/apps/kdesktop/Desktop (łączone) $TDEDIR/apps/kdesktop/DesktopLinks (kopiowany) Ikony urządzenia (dynamicznie łączone) Specyficzne dla dystrybucji SUSE Linux kopiuje pewne ikony w motywie starttde. z /opt/kde3/share/config/SuSE/default/ W &kde; 3.2 zostaje zaprezentowany wspólny format menu: http://freedesktop.org/Standards/menu-spec/ Przed &kde; 3.2: Struktura katalogów pod share/applnk Struktura katalogów reprezentuje strukturę menu Każdy plik .desktop reprezentuje pojedynczy program Przearanżowanie struktury w &kde; 3.2 okazało się trudne, więc nowy format menu: Określa strukturę w pojedynczym pliku .menu Bazuje na kategoriach jest współdzielone pomiędzy GNOME i &kde; Wspiera również style menu applnk Przykład z applications.menu: <Menu> <Name>Office</Name> <Directory>suse-office.directory</Directory> <Include> <Filename>Acrobat Reader.desktop</Filename> <Filename>tde-kpresenter.desktop</Filename> <Filename>tde-kword.desktop</Filename> </Include> <Menu> Wpis menu z 3 programami: /usr/share/applications/Acrobat Reader.desktop /opt/kde3/share/applications/kde/kpresenter.desktop /opt/kde3/share/applications/kde/kword.desktop Pliki .menu opisujące strukturę menu. Pliki te są przechowywane w $TDEDIR/etc/xdg/menus i /etc/xdg/menus. One przechowują systemową strukturę menu i są kontrolowane przez $XDG_CONFIG_DIRS. $HOME/.config/menus przechowuje zmiany użytkownika w stosunku do struktury menu i jest kontrolowany przez $XDG_CONFIG_HOME. Aby uzyskać więcej informacji, zerknij do http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec. Pliki .desktop opisują programy i są umieszczone w: $TDEDIR/share/applications, /usr/share/applications i /usr/local/share/applications. Są one plikami systemowymi programów .desktop, które są kontrolowane przez$XDG_DATA_DIRS. $HOME/.local/applications zawiera specyficzne dla użytkownika pliki .desktop i zmiany. Jest kontrolowane przez $XDG_DATA_HOME. Aby uzyskać więcej informacji zobacz http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec Pliki .directory opisujące podmenu znajdują się w: $TDEDIR/share/desktop-directories, /usr/share/desktop-directories i /usr/local/share/desktop-directories. Są one systemowymi plikami menu .directory, kontrolowanymi przez $XDG_DATA_DIRS. Zmiany specyficzne dla użytkownika znajdują się w $HOME/.local/desktop-directories. Są one kontrolowane przez $XDG_DATA_HOME. Aby uzyskać więcej informacji, obejrzyj http://www.freedesktop.org/Standards/basedir-spec Przykład z applications.menu: <Menu> <Name>Art</Name> <Directory>suse-edutainment-art.directory</Directory> <Include> <Category>X-SuSE-Art</Category> </Include> </Menu> Art to wewnętrzna nazwa tego menu. suse-edutainment-art.directory określa nazwę i ikonę dla tego menu, a menu dołącza wszystkie programy posiadające w liście kategorii wyszczególnione X-SuSE-Art, np.: Categories=Qt;TDE;Education;X-SuSE-Art suse-edutainment-art.directory określa nazwę i ikonę dla tego menu: [Desktop Entry] Name=Art and Culture Icon=kcmsystem Programy nie znajdujące się w menu nie występują w odniesieniu do innych programów, lub powiązań typów plików: jeśli usuniesz program z menu, &kde; przyjmuje, że nie chcesz go używać. Kiedy programy w menu staną się niepożądane, umieść je albo w menu .hidden, albo w dedykowanym menu z NoDisplay=true w pliku .directory $TDEDIR/etc/xdg/menus/applications-merged/ zawiera kde-essential.menu który dołącza niektóre istotne menu, które normalnie nie są pokazywane w samym menu &kde;: Centrum sterowania ma ukryte menu Ustawienia, którego zawartość jest definiowana przez kde-settings.menu, a ikona i nazwa są zdefiniowane przez kde-settings.directory. Centrum informacji ma ukryte menu Informacje, którego zawartość jest definiowana przez kde-information.menu, a ikona i nazwa są zdefiniowane przez kde-information.directory. Wygaszacze ekranu zawierają ukryte menu System/Wygaszacze ekranu, którego składniki są definiowane przez kde-screensavers.menu, a ikona i nazwa przez kde-system-screensavers.directory. $TDEDIR/share/desktop-directories/kde-system-screensavers.directory zawiera: NoDisplay=true &kde; ciągle wspiera menu w starym stylu, które określone są przez strukturę katalogów w $TDEDIR/share/applnk (systemowe) i $HOME/.trinity/share/applnk (specyficzne dla użytkownika). Obserwuje się to dopóki plik .desktop nie zawiera linii Categories=. W takim wypadku kategorie określają położenie menu. KSycoca przechowuje w pamięci podręcznej strukturę menu i informacje na temat wszystkich dostępnych programów. Można przebudować jego bazę za pomocą tdebuildsycoca. Zbudowana baza jest umieszczona w /var/tmp/tdecache-${USER}/tdesycoca. Jest automatycznie aktualizowana przez KDED, sprawdzana podczas logowania &kde;, a KDED obserwuje zmiany między zalogowaniem, a wylogowaniem. Aby wyłączyć obserwowanie zmian (gdyż może to obniżać wydajność przy pracy z NFS), dodaj do kdedrc: [General] CheckSycoca=false Aby wymusić ponowne utworzenie bazy, uruchom touch $TDEDIR/share/services/update_tdesycoca. &kmenuedit; został przystosowany do modyfikacji ustawień dla pojedynczego użytkownika. Zmiany w strukturze menu są zapisywane do ~/.config/menus/applications-tdemenuedit.menu, zmiany odnośnie programów do ~/.local/share/applications/, a zmiany w podmenu (ikona, nazwa) do ~/.local/share/desktop-directories/. Narzędzie administracji KIOSK używa &kmenuedit; i kopiuje powyższe zmiany do lokacji związanych z profilem, lub ogólnosystemowych. Panel &kde; jest również znany jako &kicker;. Jego cechą jest modularność, a składa się on z następujących komponentów: Applety Przyciski programów Specjalne przyciski Domyślnie panel zawiera następujące applety: Przełącznik i przeglądarka pulpitów - pokazuje wirtualne pulpity Pasek zadań Tacka systemowa Zegar i następujące przyciski specjalne: Menu &kde; Przycisk pulpitu Różne przyciski programów są również dodawane, o ile jest wolna przestrzeń: Katalog domowy Przeglądarka WWW Przycisk KMail Powiązania plików kojarzą typ pliku z programem, lub programami. Typ pliku zostaje ustanowiony przez określenie jego typu &MIME;. Typy &MIME; rozpoznawane przez &kde; przechowywane są w $TDEDIR/share/mimelnk, a plik każdego programu .desktop zawiera listę typów &MIME; obsługiwanych przez ten program. kview.desktop: MimeType=image/gif;image/x-xpm;image/x-xbm;image/jpeg; image/x-bmp;image/png;image/x-ico;image/x-portable-bitmap; image/x-portable-pixmap;image/x-portable-greymap; image/tiff;image/jp2 kuickshow.desktop: MimeType=image/gif;image/x-xpm;image/x-xbm;image/jpeg; image/png;image/tiff;image/x-bmp;image/x-psd;image/x-eim; image/x-portable-bitmap;image/x-portable-pixmap; image/x-portable-greymap Obie mogą otwierać image/gif. Która z nich zostanie użyta do otwarcia pliku .gif? Program o wyższym pierwszeństwie! kview.desktop zawiera InitialPreference=3 , podczas gdy kuickshow.desktop zawiera InitialPreference=6 . Dlatego &kuickshow; zostanie użyty do otwarcia plików &gif;. Jak można domyślnym zrobić &kview;? Użytkownik może zmienić powiązania plików w &kcontrolcenter;. Zmiany te są przechowywane w $HOME/.trinity/share/config/profilerc. Aby użyć tych samych ustawień dla wielu użytkowników, należy je przechować w katalogu profilu użytkownika, lub globalnym katalogu konfiguracyjnym &kde; w celu użycia jako domyślnych dla wielu użytkowników. Cechy &kde; związane z blokowaniem skoncentrowane są wokół następujących opcji: Uczynienie opcji konfiguracyjnych niezmiennymi Ograniczenie określonych akcji Ograniczenie dostępu do pewnych &URL;-i Ograniczenie dostępu do pewnych modułów konfiguracyjnych Blokowanie &kde; Opcje niezmienne pozwalają administratorowi systemu na dostarczenie opcji domyślnych, które nie mogą być zmieniane przez użytkownika. Istniejące wcześniej opcje konfiguracyjne użytkownika będą ignorowane od momentu uczynienia opcji konfiguracyjnej niezmienną. Opcje mogą być kontrolowane w ramach pojedynczego wpisu, w ramach grupy, lub plik po pliku. Kiedy plik, lub grupa są niezmienne, wszystkie opcje konfiguracyjne, które do nich należą, są niezmienne, nawet te, dla których administrator systemu nie dostarczył wartości domyślnych. Wsparcie ze strony programu dla niezmiennych opcji może się wahać od programu do programu. Jakkolwiek użytkownik nie będzie w stanie dokonać permanentnych zmian w niezmiennych opcjach konfiguracyjnych, ciągle może mieć zaprezentowany interfejs użytkownika do zrobienia takiej zmiany. Programy &kde; są zbudowane wokół pojęcia akcji. Akcje mogą być aktywowane w różnoraki sposób, typowo przez pasek menu, jeden z pasków narzędzi albo skrót klawiszowy. Zapisz dokument jest przykładem akcji. Jeśli znasz wewnętrzną nazwę akcji, jest możliwe jej ograniczenie. Kiedy akcja jest ograniczona, nie pojawia się w pasku menu, lub pasku narzędziowym. Wewnętrzną nazwą dla Zapisz dokument jest action/file_save. Struktura blokowania zapewnia również zestaw bardziej abstrakcyjnych ograniczeń, które mogą zostać użyte do wyłączenia funkcjonalności nie pokrytej przez pojedynczą akcję. Przykładem może być ograniczenie shell_access, które wyłącza całą funkcjonalność, która mogłaby udostępnić użytkownikowi powłokę &UNIX;-ową. Aby uniemożliwić dostęp użytkownika do powłoki poleceń można uniemożliwić akcję shell_access dodając do kdeglobals: [KDE Action Restrictions] shell_access=false Ponieważ ma to wpływ na menu &kde; i dostępne programy, trzeba wymusić aktualizację bazy sycoca: touch $TDEDIR/share/services/update_tdesycoca Teraz ponownie zaloguj się do &kde; i sprawdź następujące rzeczy: &kmenu; W &konqueror-miejscownik; NarzędziaOtwórz terminal &Alt;F2 wykonaj polecenie Pełną dokumentację na temat dostępnych akcji można znaleźć na http://www.kde.org/areas/sysadmin/. Kilka bardziej interesujących akcji wypisano poniżej: action/options_configure Opcja Konfiguruj z menu Ustawienia action/help_report_bug Opcja Raport o błędzie z menu Pomoc. action/kdesktop_rmb Menu prawego przycisku myszy na pulpicie. action/kicker_rmb Menu prawego przycisku myszy na panelu. user/root Ukryj wszystkie akcje, lub programy, które wymagają praw użytkownika root. shell_access Ukrywa wszystkie akcje, lub programy, które udostępniają powłokę. print/system Wyłącza opcję wybierania systemu drukowania (silnik). lock_screen Czy użytkownik będzie mógł zablokować ekran start_new_session Czy użytkownik może uruchomić drugą sesję X (zobacz również &tdm;) opengl_screensavers Czy można używać wygaszaczy ekranu OpenGL. manipulatescreen_screensavers Zezwól na wygaszacze ekranu, które nie ukrywają całego ekranu Istnieją trzy typy ograniczeń, które można zastosować w stosunku do &URL;-i: list Do kontroli, czy wyświetlanie spisu zawartości katalogu jest dozwolone. open Do kontroli, czy pewne &URL;-e mogą być otwierane Redirect Do kontroli, czy jeden &URL; może otworzyć inny &URL; - automatycznie, lub poprzez odnośnik. Reguły sprawdzane są w kolejności ich zdefiniowania. Ostatnia reguła, którą można zastosować w stosunku do &URL;-a, określa, czy można uzyskać do niego dostęp. Następujące reguły wyłączają otwieranie &URL;-i http i https poza domeną .ourcompany.com: [KDE URL Restrictions] rule_count=2 rule_1=open,,,,http,,,false rule_2=open,,,,http,*.ourcompany.com,,true Pierwsze cztery przecinki pozwalają ominąć kryteria wyboru w stosunku do początkowego &URL;-a. Ta część potrzebna jest tylko w wypadku reguł przekierowania. rule_1 zabrania otwierania jakiegokolwiek &URL;-a http, lub https rule_2 pozwala na otwarcie dowolnego &URL;-a http, lub https w domenie .ourcompany.com. Zauważ, że znak zastępczy * może zostać użyty na początku nazwy domeny. Następujące reguły powodują, że użytkownik nie może już przeglądać katalogów na lokalnym systemie plików, położonych poza jego katalogiem $HOME: [KDE URL Restrictions] rule_count=2 rule_1=list,,,,file,,,false rule_2=list,,,,file,,$HOME,true rule_1 zabrania wyświetlania zawartości jakiegokolwiek katalogu lokalnego rule_2 pozwala na wyświetlanie zawartości katalogów znajdujących się pod katalogiem $HOME. $HOME i $TMP są specjalnymi wartościami określającymi katalog domowy użytkownika i tymczasowy katalog użytkownika w &kde;, np. /tmp/tde-bastian Następujące reguły powodują, że użytkownik nie może już otwierać plików na lokalnym systemie plików, położonych poza jego katalogiem $HOME: [KDE URL Restrictions] rule_count=3 rule_1=open,,,,file,,,false rule_2=open,,,,file,,$HOME,true rule_3=open,,,,file,,$TMP,true rule_1 zabrania otwierania lokalnych plików w ogóle rule_2 pozwala na otwieranie lokalnych plików znajdujących się pod własnym katalogiem $HOME użytkownika. rule_3 pozwala na otwieranie plików w tymczasowym katalogu użytkownika w &kde;. Niektóre programy &kde; tego wymagają, na przykład te, które wpierw ściągają plik, lub dokument do katalogu tymczasowego, a potem otwierają go w programie. Opcja przekierowania ma wpływ na to, czy dokumenty z określonej lokalizacji mogą odnosić się (automatycznie, lub przez odnośnik) do pewnej innej lokalizacji. Zestaw domyślnych reguł jest obecny jako ogólny wyznacznik bezpieczeństwa. Na przykład dokumenty zlokalizowane na Internecie nie mogą odwoływać się do dokumentów przechowywanych lokalnie. Na przykład, jeśli chcemy dać serwerowi intranetowemu www.mycompany.com możliwość odnoszenia się do lokalnych plików, możemy dodać następującą regułę: [KDE URL Restrictions] rule_count=1 rule_1=redirect,http,www.mycompany.com,,file,,,true Zamiast wypisywania protokołów po nazwie, jest możliwość określenia całej grupy protokołów. Zdefiniowane zostały w tym celu następujące grupy: :local Protokoły, które korzystają z przechowywanej lokalnie informacji, przykłady to: file:/, man:/, fonts:/, floppy:/ :internet Często wykorzystywane protokoły internetowe, takie jak http i ftp Informacja na temat protokołów jest przechowywana w plikach *.protocol umieszczonych w $TDEDIR/share/services. Wpis Class= określa grupę, której częścią jest protokół: grep Class= $TDEDIR/share/services/*.protocol Ogólne reguły: Protokoły :local mogą odwoływać się do każdego innego protokołu Zawsze można się odwołać do protokołu :internet Nie wszystkie protokoły są częścią grupy, na przykład fish:/. &kde; posiada moduły konfiguracyjne do konfigurowania różnych aspektów swojego środowiska. Moduły konfiguracyjne występują w Centrum sterowania, w oknie dialogowym konfiguracji programu, albo w obydwu powyższych miejscach. Moduł konfigurujący serwer pośredniczący (proxy) jest obecny w Centrum sterowania, ale również jako część okna dialogowego Konfiguruj konquerora w &konqueror-miejscownik; Indywidualne moduły konfiguracyjne mogą być uruchomione przy pomocy tdecmshell module Aby uruchomić moduł konfiguracyjny serwera pośredniczącego (proxy) użyj: tdecmshell tde-proxy.desktop tdecmshell proxy Nie wszystkie programy używają modułów konfiguracyjnych, często okno dialogowe konfiguracji jest integralną częścią samego programu. Wszystkie moduły konfiguracyjne są, ściśle rzecz biorąc, częścią menu &kde;. Moduły widoczne w Centrum sterowania zwykle mają plik .desktop w $TDEDIR/share/applications/kde i są posortowane po ukrytym menu Settings-Modules przez kde-settings.menu, dołączony z kde-essential.menu tdebuildsycoca --menutest 2> /dev/null | grep Settings-Modules Moduły specyficzne dla programów zwykle mają plik .desktop pod $TDEDIR/share/applnk/.hidden, który odpowiada ukrytemu menu .hidden, dołączonemu jako rezultat <KDELegacyDirs/> tdebuildsycoca --menutest 2> /dev/null | grep .hidden W &kde; 3.3. istnieje możliwość edycji Centrum sterowania przy pomocy kcontroledit. kcontroledit działa po prostu jak kmenuedit, zmiany tylko dla aktualnego użytkownika. Użyj kiosktool, żeby dokonać zmian dla wszystkich użytkowników. Indywidualne moduły konfiguracyjne mogą zostać wyłączone przez dodanie do kdeglobals: [KDE Control Module Restrictions] module-id=false Na przykład żeby wyłączyć moduł serwera pośredniczącego użyj [KDE Control Module Restrictions] tde-proxy.desktop=false Sprawdź w Centrum sterowania i oknie dialogowym Konfiguruj konqueror, czy konfiguracja serwera pośredniczącego jest tam ciągle obecna. Zdalne współdzielenie pulpitu pozwala zdalnym użytkownikom oglądać, i opcjonalnie kontrolować pulpit aktualnego użytkownika. Zdalny użytkownik musi przysłać zaproszenie i jest możliwe stałego zaproszenia zabezpieczonego hasłem. Jest to doskonałe rozwiązanie dla zespołów wsparcia technicznego i administratorów, aby mogli dostać się do pulpitów użytkowników w celu rozwiązania problemu lub przeprowadzenia użytkownika przez jakąś procedurę. Zdalne współdzielenie pulpitu używa dwóch programów: &krfb; ( serwera VNC dla &kde;) i &krdc; (klienta VNC dla &kde;) &krfb; może być używane przez każdego użytkownika do tworzenia i zarządzania zaproszeniami. Utworzenie zaproszenia powoduje utworzenie jednorazowego hasła, które umożliwia odbiorcy połączenie z Twoim pulpitem. Domyślnie jest ono ważne tylko na jedno pomyślnie rozpoczęte połączenie i wygasa po jednej godzinie. Nadchodzące połączenia są obsługiwane przez moduł kinetd w kded. Możesz użyć polecenia dcop kded kinetd services, aby zobaczyć czy jest uruchomiony. &krfb; domyślnie oczekuje na połączenia na porcie 5900. Kiedy nadejdzie połączenie, pojawi się okienko dialogowe z prośbą o zgodę aktualnego użytkownika. Protokół komunikacji pulpitu (Desktop COmmunication Protocol, DCOP), to prosty sposób komunikacji międzyprocesowej. DCOP pozwala użytkownikowi komunikować się z aktualnie uruchomionymi programami. &kde; udostępnia dwa programy pozwalające używać bezpośrednio DCOP: dcop - program uruchamiany z linii poleceń oraz kdcop, program z graficznym interfejsem użytkownika. Kilka uwag na temat używania dcop: dcop [options] [application [object [function [arg1] [arg2] ... ] ] ] Programy, które mogą otwierać na raz więcej, niż jedno okno, będą wypisane jako <program>-PID Wszystkie argumenty są wrażliwe na wielkość znaków. setFullScreen i setfullscreen to dwie różne funkcje. Element wyrażenia regularnego * może zostać użyty w programach i argumentach obiektowych. % dcop kon* konqueror-16006 konsole-8954 Poniżej kilka przykładowych komend i ich rezultatów działania: % dcop konsole* konsole-8954 Jeden z programów &konsole; działa z numerem PID równym 8954. % dcop konsole-8954 KBookmarkManager-.../share/apps/tdefile/bookmarks.xml KBookmarkManager-.../share/apps/konqueror/bookmarks.xml KBookmarkNotifier KDebug MainApplication-Interface konsole (default) konsole-mainwindow#1 tdesycoca session-1 session-2 session-3 session-4 Można tu zobaczyć cztery działające sesje. % dcop konsole-8954 konsole QCStringList interfaces() QCStringList functions() int sessionCount() TQString currentSession() TQString newSession() TQString newSession(TQString type) TQString sessionId(int position) void activateSession(TQString sessionId) void nextSession() void prevSession() void moveSessionLeft() void moveSessionRight() bool fullScreen() void setFullScreen(bool on) ASYNC reparseConfiguration() Oto opcje dla głównego programu &konsole;. % dcop konsole-8954 session-1 QCStringList interfaces() QCStringList functions() bool closeSession() bool sendSignal(int signal) void clearHistory() void renameSession(TQString name) TQString sessionName() int sessionPID() TQString schema() void setSchema(TQString schema) TQString encoding() void setEncoding(TQString encoding) TQString keytab() void setKeytab(TQString keyboard) QSize size() void setSize(QSize size) Oto opcje dla pierwszej sesji, session-1. % dcop konsole-8954 konsole setFullScreen true To ustawia &konsole; na pełny ekran. Kiedy istnieje więcej, niż jeden program/obiekt, które powinno zostać użyte? To z odniesienia? % echo $KONSOLE_DCOP DCOPRef(konsole-7547,konsole) % dcop $KONSOLE_DCOP newSession session-6 % dcopstart konsole konsole-9058 #!/bin/sh konsole=$(dcopstart konsole-script) session=$(dcop $konsole konsole currentSession) dcop $konsole $session renameSession Local session=$(dcop $konsole konsole newSession) dcop $konsole $session renameSession Remote session=$(dcop $konsole konsole newSession) dcop $konsole $session renameSession Code dcop $konsole $session sendSession 'cd /my/work/directory' &kde; Zrób To Sam - Tworzenie własnych narzędzi Można używać okien dialogowych &kde; z wnętrza własnych skryptów, aby połączyć moc skryptów powłoki &UNIX; z łatwością użycia &kde;. kdialog --msgbox 'Masz nową pocztę!' kdialog --title 'Nowa poczta' --msgbox 'Masz nową pocztę!' Część KDialog może zostać zastąpiona przy użyciu opcji --caption kdialog --title 'Nowa poczta' --msgbox 'Masz nową pocztę!' --dontagain myfile:mykey Zapisuje w $TDEHOME/share/config/myfile, czy pokazać ponownie (zapisując do wymienionego pliku następujące linie): [Notification Messages] mykey=false Zamiast --msgbox można również użyć --sorry i --error, w odpowiednim kontekście. Na przykład można użyć kdialog --sorry 'Sieć docelowa jest nieosiągalna', lub kdialog --error 'Nie da się otworzyć skrzynki pocztowej'. Można również stworzyć okienka wiadomości, które akceptują odpowiedź tak, lub nie. kdialog --yesno 'Czy chcesz połączyć się z internetem?' echo $? Wartości zwracane Znaczenie 0Tak, OK, Dalej 1Nie 2Anuluj Nie zapomnij zachować wyniku w zmiennej. Jeśli nie zostanie użyte bezpośrednio, następne polecenie ustawi nową wartość $?. Można tutaj również użyć opcji --dontagain, spowoduje ona zapamiętanie wyboru użytkownika i zwrócenie tej wartości następnym razem bez pokazywania okienka dialogowego. Dalsze możliwości to: --warningyesno tak jak --yesno, ale z inną ikoną --warningcontinuecancel Z przyciskami Dalej i Anuluj. --warningyesnocancel Z przyciskami Tak, Nie i Anuluj. Na przykład: kdialog --warningyesnocancel 'Czy chcesz zapisać zmiany?' kdialog --inputbox "Wpisz swoje imię:" "YourName" Rezultat jest wypisywany na standardowe wyjście, aby umieścić go w zmiennej można użyć name=$(kdialog --inputbox "Wpisz swoje imię:" "YourName"). Ostatni argument nie jest obowiązkowy, używa się go do wstępnego wypełnienia pola. password=$(kdialog --password "Wpisz hasło:") Opcja --dontagain nie działa z --inputbox, ani --password Istnieją dwa dialogi, które pozwalają użytkownikowi dokonać wyboru na podstawie listy: --menu Pozwala użytkownikowi wybrać z listy pojedynczą wartość. --checklist Pozwala użytkownikowi wybrać jedną, lub więcej wartości z listy. city=$(kdialog --menu "Wybierz miasto" a Londyn b Madryt c Paryż d Berlin) $city zwróci a, b, c lub d. city=$(kdialog --checklist "Wybierz miasta" a Londyn off b Madryt on c Paryż on d Berlin off) Madryt i Paryż będą wstępnie zaznaczone. Rezultatem przy ich zostawieniu będzie "b" "c". Kiedy dodasz opcję --separate-output, spowoduje to umieszczenie b i c w osobnych liniach, ułatwiając przetworzenie wyniku. file=$(kdialog --getopenfilename $HOME) file=$(kdialog --getopenfilename $HOME "*.png *.jpg|Image Files") file=$(kdialog --getsavefilename $HOME/SaveMe.png) file=$(kdialog --getexistingdirectory $HOME) &groupware-with-kontact;